Mehmet Erdül
NEPOTİZM
Marmara Üniversitesi Öğretim Üyelerinden Vural Fuat Savaş, “Anayasal İktisat” adlı kitabında; “Hem Siyasal hem de ekonomik alan da insan hak ve özgürlüklerinin en iyi şekilde koruyacak Siyasal rejim tartışmasız demokrasidir.”diyor.
Vural Savaş’a göre;
“Halk hakimiyeti” ilkesine dayanan demokrasinin önce “Çoğunluk hakimiyetine”, sonra “Siyasal iktidar hakimiyetine” bir başka deyişle seçimi kazanan parti hakimiyetine ve sonunda da Genel Başkan hakimiyetine dönüştüğünü açıklıyor.
Sayın Savaş, çağdaş demokrasileri yozlaştıran bir başka nedenin de siyasal iktidar sahiplerinin, kendi yakınlarını, akrabalarını ve dostlarını önemli görevlere atama alışkanlığına sahip olmaları olduğunu ileri sürüyor.
“Nepotizm” adı verilen bu alışkanlıkta, Devlet görevlerine atamada, o görevin gerektirdiği eğitim, bilgi, birikim ve kültür gibi niteliklerin değil, siyasi iktidara veya iktidar erkini elinde bulunduranlara yakınlığının ön plana alındığı biliniyor.
Ekip çalışması gibi görünen masum ve mantıklı ya da akılcı bir ilkeye dayandırılan akraba, eş, dost görevlendirme ülke yönetiminin her kademesine yayılmıştır.
Bir siyaset dersi gibi görünen bu açıklamanın nedeni yerel yönetimlerde ve devlet kadrolarındaki örgütlenmedir.
Nepotizm alışkanlığı sadece devlet kademelerine özgü değildir. Her belediye başkanı, CHP’liler de dâhil, kendi kadrolarını kurmak zorundadırlar.
Belediye Başkanları seçimi kazandıklarında geçmiş yönetimden devraldığı kadrolarla belediyecilik yapmaya kalkarsa işin içinden çıkamaz.
Elbette kendi kadrolarını oluşturacak, partili seçmene iş olanağı yaratacak ve yakın çevresinde yer alacak kadrolarını oluşturmak zorundadır.
Ben Belediye Başkanı seçilmiş olsam, elime “orak” ya da “kosa” alır tırpanlarım ortalığı.
AKP’den devraldığım belediyeyi AKP’li kadrolarla yönetmemi beklemek haksızlık olurdu.
3 ayda emekliliği geleni emekli eder, başka kadrolara, başka AKP’li belediyelere gitmek istemeyenler hakkında bir nedenle soruşturma açardım.
İş yapacak adam bulmak Belediye Başkanının sorumluluğudur. Ancak bunu Nepotizm çizgisine taşımamalıdır.
Üniter devlet, merkezi idarenin üstünlüğüne dayalı ve idari birimlerin sadece merkezi yönetimin devretmeyi uygun gördüğü yetkileri kullanabildiği, tek bir birim olarak yönetilen devlet yapısının adıdır..
Hiçbir siyasi parti Genel Başkanı, üniter devlet anlayışına zarar verecek bir yapı oluşturmak için Nepotizm Anlayışına başvuramaz.
Cumhuriyet ile, Laiklik ile, Atatürk devrimleri ile sorunu olanları milletvekili listesine koymak da bunları parti yönetim kadrolarına almak da yandaş çalıştırma alışkanlığıdır.
Yandaş ve yakın akraba çalıştırma alışkanlığın adı vardır: ”Nepotizm.”
Amerika’da üniversitelerde ders diye okutulmakta ve Türkiye bu alışkanlığa sahip ülke olarak örnek gösterilmektedir.