x
     
09.01.2016 23:21:28
Okunma: 3870
1 Yorum

Mehmet Erdül
BULUTLANAN GÖZLER…

 


“23 Nisan Çocuk Bayramı törenlerinde şiir okumak isteyenler, birer şiir ezberlesin. Sınıftan 2 kişi törenlerde şiir okuyacak, okulumuzu temsil edecek” dedi öğretmen.
 
Bir sessizlik kapladı sınıfı çıt çıkmıyordu. 
 
Beşinci sınıftaydılar, okulun büyükleriydiler ama okulu temsil etmek, kaldırılamayacak yük gibi gelmişti hepsine de.
Öğretmen; 

“Gönüllü yok mu?” Dedi.
 
İstasyon Şefi Hayri Bey’in kızı, Kaymakamın kurbağa gözlü oğlu ve Ebe Lütfiye’nin oğlu el kaldırdılar. “Ben okumak istiyorum “ diyerek.
 
Öğretmen;

“Ne güzel… 2 kişi lazımdı 3 gönüllü çıktı. Şiirlerinizi kendiniz seçeceksiniz. En iyi okuyan iki kişi törende okulu temsil edecek. Hazırlanın bakalım…” dedi.
 
Hevesle hazırlandı öğrenciler.
 
23 Nisan’dan bir hafta önce sınıfta okudular şiirlerini. Hepsi alkışlandı ama en çok alkışı Ebe Lütfiye’nin oğlu almıştı.
Öğretmen;

“Senin şiirin 23 Nisan ile ilgili değil. Çok güzel hazırlanmışsın. İyi okudun ama sen bu Bayramda değil 29 Ekim’de Cumhuriyet Bayramında okursun şiiri. Bu Bayram arkadaşların temsil etsin okulumuzu “ dedi.
 
Çok üzülmüştü Ebe Lütfiye’nin oğlu. Ya Cumhuriyet Bayramı’nda ilk okul öğrencilerine şiir okutmazlarsa…
Ağlayacaktı. 
 
Utandı. 

“Onların babası Kaymakam, İstasyon Şefi de ondan seçildiler. Keşke benim babam da marangoz değil de Kaymakam olsaydı “ diye geçirdi içinden.
 
 Bir hafta geçmek bilmedi. İçi yanıyordu. Bir gelse şu tören zamanı… Ben size gösteririm kimin babası daha büyük…
23 Nisan törenleri için toplandıkları istasyon meydanında, sıraya girmedi. Gitti kenara şiirlerin okunacağı, konuşmaların yapılacağı kürsüye yakın bir yerde uzun boylu bir adamın arkasına saklandı.
 
 Tören başladı. İstiklal Marşı’nı hep birlikte söylediler. Kaymakam konuştu, Okul Müdürü ardından Kaymakamın Kurbağa gözlü oğlu okudu şiirini. Sonra İstasyon Şefi’nin kızı. Geçit resmi hazırlıkları başlarken Ebe Lütfiye’nin oğlu koşarak çıktı kürsüye…
 
 Noktalama işaretlerinin hakkını vererek okudu şiirini.
 
 Alkış tufanı arasında, öğretmeni indirdi kürsüden, sınıfında olması gereken sıraya soktu.
 
 Ebe Lütfiye’nin oğlu bendim…
 
 Okuduğum Behçet NECATİGİL’in şiir şöyleydi:
  
“ATATÜRK'ÜN RESMİ

Kürsünün üstünde bir resim;
Gözleri denizlerden mavi,
bakışları güneşlerden sıcak.
Bu resimle başlar bizim günümüz,
Kıvançla dolar, taşar gönlümüz.

Öğretmenimiz kürsüde, verdiği dersi
Dinler bizimle birlikte, Atatürk'ün resmi.

Çalışkanız çünkü
Çalışınca,
Bakarız. 

Atatürk güldü.

Bir yanlışlık yaparsak,
Bulutlanır gözleri,
Anlarız Atatürk üzüldü.”
 
Sayısı Altı bini aşan Atatürk fotoğraf arşivim var. 
 
Evimde duvarlarda asılı yirmiye yakın Atatürk Resmi.
 
Tüm fotoğraflarında Atatürk’ün gözlerinin bulutlandığını görüyorum.

Etiketler:

Misafir - 10.01.2016 18:32:18

  • Kutlama
  • Gecikmiş kutlamalar da olacak. Kutluyorum sizi o gün şiirinizi okuduğunuz için. Kutluyorum sizi Atatürk resimleriniz için. Kutluyorum sizi gözlerimi yaşartan bu güzel yazınız için
  • Yazarın Diğer Yazıları