x
     
29.09.2015 00:23:03
Okunma: 3438
1 Yorum

Ayberk Aksu ayberkaksu06@gmail.com
Annem diyor ki!

 

Evet bizim çocuklarımız sizlerden çok farklı ve biz onların aileleri de çocuklarımızı anlamaya çalışırken bizde sizlerden farklılaşıyoruz. Bizim de değer yargılarımızın öncelikleri bayaga bir yer değiştiriyor. 

 
Mesela dışarıda bir gece yemeğe gitmek isterken artık bu istek maalesef yok oluyor neden mi? Çocuğunuzla gittiğinizde çevrenizdekiler ya acıyarak ya da kızarak bakıyorlar bazı işletmeler almıyorlar bile. Bunları o kadar derinden hissediyorsunuz ki yemeğe gitmek sizler için eğlence iken bize artık işkence ve farklı olduğumuzu balyoz gibi her saniye hissediyorsunuz.
 
Yani önceden zevk aldığımız hoşlandığımız her şey ya en sona ya da yok oluyor. Hepimizin istekleri ortakken bizlerinki bir bakıyorsunuz sizlerden çokkkk farklılaşıyor. Mesela hepimiz iyi bir işimiz olsun kariyer yapıyım, şık giyinip gezmelere gideyim, güzel evim olsun evimi süsleyim. Çocuklarım olsun onları en iyi şekilde yetiştireyim falan filan iken. Bizlerin istekleri biranda 180 derece değişiyor. Çoğumuz işimizi bırakmak zorunda kalıyoruz, eğer bırakamayacaksak da pasif iş istiyoruz ki çocuğumuza her an ulaşabilelim kariyer düşüncesi biranda sıfırlanıyor.
 
Şık giyinmeye zaman harcamak istemiyoruz çünkü aynaya bakacak kadar bile zaman kalmıyor şıklığın yerini alıyor pratiklik, evimizi de güzel zevkimize göre yapamıyoruz, çocuğumuzun ihtiyaçlarına göre bazen klozet salonun ortasında bile olabiliyor. Doktora yada okullara gittiğinizde aaa sızın çocuğunuz gelişiminin çok üstünde harika bir çocuğunuz var yerine maalesef çocuğunuz engelli çoğu şeyi yapabilirde yapamaz çok sıkı eğitim ve tedavi yapmanız gerekiyor kesin bir şey yok konuşabilirde konuşamaz konuşsa da belki 3 yada 5 kelime ya da tekrarlı konuşur, takıntıları asla geçmez o hastalığının temel özellikleri her zaman bakıma muhtaç olacak derler.
 
Sonra hemen kitaplar internet bolca araştırma okuma birde bakmışsınız ki yeni kariyeriniz otizm nedir ve tedavi metotları. Her yeni okuduğunuz yazıda biraz daha heyecanlanarak belki bur da anlarım ve sonuç vardır diye büyük bir hevesle başladığınız binlerce yazıdan bu sonuncuyu da daha yarıya gelmeden gene hayal kırıklığı ile offfff buda aynısıymış dersiniz ve isyan edersiniz.
 
Tamam anladık otizm bu 3 tane yol. Bunları dene olmuyorsa olmuyordur ve işte tam bur da artık her şeyi koy ver gitsin oluyor. Beklentisiz sadece bolca emek veriyoruz çünkü bir şey olmayacak sanıyoruz tüm umutlarımız bitiyor. Çocuklarımız için güzel gelecek hayalleri de kuramıyoruz onun yerini sadece kaygılar alıyor biz ölünce ne olacak. Tek bir hedefimiz oluyor çocuklarımız için yemeğini yiyebilse çişini yapabilse bir kere anne dese başka bir şey istemem diyoruz. Bir 10 dk sessiz kalınca hem mutlu oluyoruz hem de acaba bir şeyimi var diye kaygılanıyoruz o kadar  alışmışız ki sallanmalara dönmeler bağırmalara uykusuzluklara bir bakmışız ki bizim hayat tarzımın bir parçası olmuş eksikliğini hemen anlıyoruz ve bu seferde kaygılanıyoruz öyle bir kısır döngüye giriyoruz ki bu davranışlarla da yapamıyoruz olmayınca da korkuyoruz ve birde bakmışız ki bizim yasam tarzımız gezmeler giyinmeler yemelerin yerine, uykusuz geceler her yerde çiş kaka temizleme 3 saatte 3 lokma yemek yedirme ve fırsat bulduğumuzda kurduğumuz ilk ve tek hayal.
 
Allah’ım gözümü kapasam açsam hiç bunları yasamamışım her şey normal olsa deriz sadece 10 saniyelik hayallerimizde mutlu oluruz deriz. Dışarıdan çok zor gibi görünse de ve çok zor bir yasam olsa da çocuğumuzla geçirdiğimiz her an çok ama çok mutluyuz inanın tüm yorgunlukları hiç yaşamıyoruz gibi onun o saf sevgisi gerçek katıksız sevgisi inanın size sonsuz güç ve huzur veriyor.
 
Tüm annelere sorun asla hiçbiri şikâyetçi değildir, sadece benden sonra ne olacak kaygısı vardır o kadar. Ama dışarıdan bu görünen tablo cokkkkk zor ve Allah kimsenin başına vermesin deriz. Gördüğümüzde bir 5 dakika içimiz acır ve Allah yardımcınız olsun der Allah’a havale ederiz. İşte tam burda artık iş bizlere sizlere düşüyor, neden mi diyorsunuz ki Allah yardımcınız olsun Allaha havale ediyorsunuz. 
 
Oysa Allahın eli kolu yok ki yardım etsin Allah sizi karşısına çıkartarak yardım ediyor seni vesile kullanıyor. Ama tabi biz her işimizi Allaha havale etmekten bunu da öyle yapıyoruz. Oysa bir engelli velisiyle karsılaştığınızda deseniz ki Allahtan ümit kesilmez bak şu da hiç konuşamamış kaç yaşında konuşmuş bak 20 yıl felçliymiş yürümüş çevrenizden yada TV yada internette gördüğünüz mucizeleri örnek verseniz senin çocuğun da aslan gibi yapar biraz sabır deseniz. Önce anneye umut güven hırs verseniz. 
 
İlla yardım maddi yardım değildir ki, uykusuz komsu anne varsa bir yarım saat çocuğuna baksan anne uyusa yada ütüsünü yapsan ya da bir aksam çocuğuyla birlikte yemeğe çağırsan eğer issizse iş bulsanız bunları geçtim omzuna yatırıp sırtını okşasan ve ona umut versen yalnız olmadığını onu anladığını yanında olduğunu göstersen bunlar sızın belki maximum 5 dakikanızı alır ama inanın bizlerin 5 asrını degıstırırsınız. Sizin yanımızda olduğunuzu bilmek bile bize güven verir huzur verir.
 
Ben diyorum ki Allah yardımcınız olsun deyip Allaha havale etmeyelim, lütfen hepimiz en yakın çevremizden başlayalım önce apartman sokak mahalle iş yeri okul gibi biz duyarlı olup yardım değil sadece yanlarında olalım onları anladığımız ve yanındayım diyelim ve elimizden geldiği kadar yardım edelim ufaktan önce kendimiz sonra çevremdeki bir başka arkadaşıma o kendisi ve bir başka arkadaşı derken gole atılan bir tasın dalgası gibi yayılalım.
 
Gelin hep beraber TANRININ YERYUZUNDEKİ BU KUTSAL MELEKLERİNE VE ONLARI EMANET ETTİĞİ ÖZEL İNSANLARA HEPBİRLİKTE ONLARI ANLADIGIMIZI VE YANLARINDA OLDUĞUMUZU HİSSETTİRELİM. İNANIN HİÇBUKADAR HIZLI GERİ DÖNÜŞÜM ALAMAZSINIZ ÇÜNKÜ SADECE SAF SEVGİ VAR. SİZ 1 ADIM ATIN ONLAR 10 ADIM GELIR SIZE.

Ne gariptir ki biz anneler peri cıksa ve dese ki dile benden ne dilersin dese ve inanın hepimiz gene bu meleklerimizi isteriz hem de hepimiz inanın buna.
 
SEVGİYLE KALIN.
 

Etiketler:

Misafir - 29.09.2015 09:19:32

  • Gözyaşı
  • Hıçkırıklara boğuldum, kendimi hiç bir işe yaramamış hissettim, iyi yetişmiş çocuklara, torunlara, güya iş yaşamı başarılarına karşın. Bütün takdirlerim sizlere. Mühendisce olacak, cennetlik kere cennetliksiniz.
  •